Ο άξονας που κινείται το πρόγραμμά μας διαπερνάει ολόκληρη την πολιτική μας δράση στο Δήμο τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Δημιουργήθηκε με βάση τα οράματά μας για συλλογική δράση, κοινωνική αλληλεγγύη και ισοτιμία, και επικεντρώνεται στον άνθρωπο, τις πραγματικές του ανάγκες, την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του, την τοποθέτησή του στο κοινωνικό και φυσικό του περιβάλλον.
Ο διάλογος που αναπτύξαμε με κοινωνικές ομάδες και κατοίκους σε κάθε γειτονιά της πόλης, μας έδωσε τη δυνατότητα καταγραφής προτάσεων, επεξεργασίας τους και συμπλήρωσής τους με ειδικές πληροφορίες για τον τρόπο υλοποίησής τους.
Έτσι μπορούμε να πούμε πως το πρόγραμμά μας είναι σύνθεση απόψεων διαφορετικών προσεγγίσεων, με κυρίαρχη λογική να δώσουμε τη βαρύτητα που αναλογεί στον καθένα ξεχωριστά και σε όλους μαζί.
Επιδίωξή μας είναι να «ανατρέψουμε» το παλιό και να δημιουργήσουμε το ΝΕΟ, με τη δική σας συμμετοχή στις διαδικασίες, για να φυσήξει αέρας «Αλλαγής Πολιτικής» την πόλη μας.
Αυτό θα αποτελέσει και στο μέλλον τον «ακρογωνιαίο λίθο»της πολιτικής μας.
Συγκεκριμένα οι βασικές θεματικές ενότητες που αναφέρονται στο πρόγραμμα είναι:
Το θεσμικό πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης
Ο θεσμός της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης βρίσκεται πλησιέστερα στον πολίτη, αφού διαχειρίζεται ζητήματα που αφορούν την καθημερινή του ζωή και για τα οποία έχει άμεση εμπειρία, γνώση, θέση και άποψη και μπορεί να δράσει για την αντιμετώπισή τους.
Με τον τρόπο αυτό δίνεται η δυνατότητα της άμεσης συμμετοχής, εξασφαλίζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών στις τοπικές κοινωνίες και το παραγόμενο έργο γίνεται άμεσα αντιληπτό.
Δυστυχώς όμως, ο ρόλος αυτός δεν μπορεί να πραγματωθεί μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο αναχρονιστικό και αντιαναπτυξιακό.
Η έλλειψη πόρων (η τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα απορροφά μόλις το 5,5% των δημοσίων εσόδων, όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 33%), οι περιορισμένες αρμοδιότητες, η αυθαιρεσία, η αδιαφάνεια, οι πελατειακές σχέσεις, η διαπλοκή, ο παραγοντισμός και ο κομματικός παρεμβατισμός, είναι τα χαρακτηρι-στικά της λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης στη χώρα μας.
Ο νέος Κώδικας δήμων και κοινοτήτων, παρά τις βελτιώσεις που επιφέρει, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης αυτοδιοίκησης. Δεν κατοχυρώνει τον αναπτυξιακό ρόλο των Ο.Τ.Α., δεν απλοποιεί ουσιαστικά τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, δεν προωθεί τη δημοτική αποκέντρωση, διατηρεί το δημαρχοκεντρικό μοντέλο και τέλος με την εφαρμογή του 42% πολώνει το εκλογικό σώμα, πριμοδοτώντας τον δικομματισμό.
Αυτά μπορούν και πρέπει να αλλάξουν για να μπορέσει η τοπική αυτοδιοίκηση να εκσυγχρονίσει τη λειτουργία της.
Στην κατεύθυνση αυτή απαιτούνται :
- Περιορισμός του κεντρικού κράτους στον επιτελικό του ρόλο.
- Καθιέρωση του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής.
- Διάθεση σημαντικών πόρων, αφενός με αξιοποίηση των προγραμμάτων της Ε.Ε. και αφετέρου με μια συνολική μεταρρύθμιση και εκδημοκρατισμό του φορολογικού συστήματος, χωρίς αύξηση της φορολογίας αλλά με ανακατανομή και μεταφορά των αντίστοιχων πόρων.
- Αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών πιέσεων, του κοινωνικού αποκλεισμού, της επιτάχυνσης της ανάπτυξης.
- Πολιτική αυξημένων κοινωνικών παροχών και υπηρεσιών.
- Προνοιακές δομές που θα καλύπτουν τις ανάγκες των δημοτών.
- Ενίσχυση πολιτιστικής ανάπτυξης.
- Δημιουργία αθλητικών δομών με γνώμονα τη στήριξη του ερασιτεχνικού και τη δημιουργία μαζικού αθλητισμού.
- Εντιμότητα και διαφάνεια στην οικονομική διαχείριση.
- Δημοκρατία και διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων.
- Ενεργοποίηση των πολιτών.
- Συμμετοχή των πολιτών και των φορέων τους στην κατάρτιση των προϋπολογισμών (συμμετοχικός προϋπολογισμός).
- Ορθολογική διαχείριση των πόρων.
- Αξιοκρατία στην επιλογή των ατόμων που ασκούν την πολιτική αλλά και τη διοίκηση.
- Διεκδίκηση ισχυρότερης αυτοδιοίκησης, αυξημένων αρμοδιοτήτων και πόρων που θα κάνει την αποκέντρωση πράξη.
- Εξασφάλιση της ποιότητας της καθημερινής ζωής των πολιτών με την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, με καθορισμένες προδιαγραφές στο συντομότερο δυνατό χρόνο και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.
Η απερχόμενη δημοτική αρχή στην πόλη μας, χρησιμοποιεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο για να δικαιολογήσει την αυθαιρεσία, την αδιαφάνεια, τις κάθε είδους ιδιωτικοποιήσεις, την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων, την παντελή έλλειψη αναπτυξιακού έργου.
Όμως το θεσμικό πλαίσιο δεν θα πρέπει να αποτελεί πάντα το άλλοθι για την έλλειψη προτάσεων, προγραμμάτων και πολιτικών.
Εξάλλου έχει αποδειχθεί σε αρκετούς δήμους της χώρας ότι όταν υπάρχει η πολιτική βούληση, παράλληλα με την δημιουργία και την αξιοποίηση ισχυρών τοπικών αυτοδιοικητικών κινημάτων, η αυτοδιοίκηση μπορεί και έργο να παράγει και να γίνει το μέσο για να αλλάξουν οι συντηρητικές πολιτικές επιλογές.